Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
İsmim Yeşim. 89 doğumlu, Artvin Arhaviliyim. 2008 senesinde İstanbul Üniversitesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nü okumak için İstanbul’a geldim. Yaklaşık 6 sene İstanbul’da yaşadıktan sonra büyük bir kararla Ankara’ya annemin yanına, geçtiğimiz Mayıs ortası taşındım. İstanbul’da en son, içerik editörü olarak çalışıyordum. Şu an daha herhangi bir işe başlamadım. İşsizliğin tadını çıkartıyorum.
Gezmek size ne ifade ediyor? Seyahatlerin hayatınızdaki yeri nedir?
Yolda olmak benim için hem bütün sorunlardan kaçmayı hem de hepsiyle yüzleşmeyi ifade ediyor. Aslında şimdiye kadar çok fazla gezemedim. Bir yerleri görmeyi, gezmeyi, keşfetmeyi çok seviyorum ama geçmişte ufak tefek engellerden dolayı bunları çok gerçekleştiremedim. Hayatımın son döneminden sonra gezmeye biraz daha odaklanmış durumdayım.
Bize biraz seyahat etme mantığınızı anlatır mısınız? Genelde tek mi yoksa grupla mı seyahat edersiniz?
Tek gezmekten korkan biri değilim ama çevremde gezmeyi seven insanlar dolu. Bir yere gidiyorum deyince “Hadi ben de geliyorum.” diyen birçok insan çıkabiliyor. Uzun yolculuklarda çok kalabalık bir ekiple gezmeyi pek sevmiyorum. Çünkü herkesin isteği farklı olabiliyor. Yaz aylarında kardeşim ve yakın arkadaşı Deniz ile birlikte geziyoruz. Bu ikiliyi seviyorum çünkü uyumlu ve kafa çocuklar. Mümkün olduğunca otostop ile seyahat edip, kamp yapmayı tercih ediyorum.
Rotanızı nasıl belirliyorsunuz?
Para ve zamanıma göre rota da belirleyebilirim ya da tamamen spontane rota da çıkarabilirim. Bunun belirli bir kalıbı yok benim için.
Şimdiye kadar kaç ülke gezdiniz?
Yurt dışına hiç çıkmadım. Batum’u saymazsak ama Batum benim için yabancı toprak gibi değil. Sanırım 30 dakika mesafede olduğu için…
Bugüne kadar gittiğiniz yerler arasında sizi en çok neresi etkiledi?
Bu soruyu cevaplamak benim için çok erken. Şimdiye kadar gittiğim yerlerin hepsinden ayrı zevk aldım ama işte burası benim yerim dediğim yer daha çıkmadı. Öyle bir yer çıkarsa oraya yerleşmeyi düşünebilirim bile.
Bugüne kadar gittikleriniz arasında sizi hayal kırıklığına uğratan bir yer oldu mu?
Hayır olmadı.
En son nereye gittiniz?
En son 10 günlük bir otostop turuna çıktım. Son olarak Mudanya’dan Ankara’ya döndüm.
Sırada neresi var?
Her an her yer olabilir.
Gezi deneyimlerinizi paylaştığınız blog ya da web siteniz var mı?
Sadece gezi deneyimlerim değil birçok şey ile ilgili yazılar paylaştığım bir blogum var: www.yejades.com
Artvin’de doğup büyümüş biri olarak, oradaki yaşamı biraz anlatır mısınız?
Artvin’in doğası cennet gibi bir yerde büyümek bir şans olsa gerek. Arhavi, küçük bir ilçe olmasına rağmen asla kendi içinde kapalı bir toplum olmadı. Yeniliklerden, gelişmelerden haberdar olan doğuda olmasına rağmen gayet modern insanların yaşadığı bir yer…Üniversite yaşamına kadar küçük bir yerde büyümek çevremize daha duyarlı bireyler olmamızı sağlamış olabilir. Tabii, bu yetiştirme ile de alakalı.
Ülkelerin yeme-içme alışkanlıkları çok farklı olabiliyor. Siz gezilerinizde bu durumu nasıl belirliyorsunuz, yemek yemek için nasıl yerler tercih ediyorsunuz?
Başka ülkeleri daha ziyaret edemediğim için çok fazla yorum yapamayacağım. Lakin yeni şeyleri denemeyi seven biriyim. Tadına bakmak adına kendimi sevmediğim şeylere de zorlayabilirim. Karın doyurmak adına elbette ekonomik yerleri tercih ederim.
Kalacak yer olarak tercihiniz genelde nedir? Otel, hostel, kamp vs.
Kamp yapmayı seven biri olarak çadırımı her zaman yanımda taşıyorum. Bunun dışında öncelikli olarak couchsurfing ve hostel tercihim olur.
Eğer imkânınız olsa 1 sene izin ve limitsiz para verseler, haydi gez deseler, neler yapar nerelere giderdiniz?
Aniden böyle bir şeyle karşılaşsam ilk uçak nereye gidiyorsa oraya atlar, sonra yolu takip ederim. Hımmm… Bir sene içinde dünyanın altını üstünü getirebilir miyim onu düşünüyorum şimdi.
Gezmeye yeni başlayanlara tavsiyeleriniz nelerdir? Nereden başlamalı, nelere dikkat etmeliler?
Bunun bir başlangıç noktası yok aslında. Milletimizde genelde seyahat etmek cesaret isteyen bir şeymiş gibi gözüküyor. Hâlbuki çok normal bir şey ya da düşünüldüğü gibi çok para gerektiren bir olay değil. Bunu bir dönem ben de düşündüm. Sonra manalar oluşturmayı bıraktım. Son yolculuğuma 200 lira gibi bir parayla çıktım. Ne yola, ne kalacak yere para hiç vermedim. Bunun 60 lirası da festival biletine gitti. Hatta bir kısımdan sonra cebimde sadece 10 lira kalmıştı ve devam ettim. Elbette cebinizde bir miktar para olsun. İnsanın başına ne geleceği belli olmaz. Tedbirdir bu. Demek istediğim az paralarla da gezebilirsiniz. Mesela doğru besinlerle iki öğün sizi tok tutacaktır. Uzun otostop yolcuklarında zaten güzel insanlarla da karşılaşıyorsunuz. Sizlere sofralarını açanlar oluyor. Bunların hepsi, rahat otel odalarından ve kuş sütü eksik sofralardan çok daha anlamlı ve tatmin edici oluyor.
Gezmek isteyen insanlar kafada hayal kurmayı bırakıp bence icraata geçsinler.
http://twitter.com/yejades
http://facebook.com/wearethehippies
https://www.wearethehippies.com
