Adıge Cumhuriyeti

Avrupa'nın güneydoğusunda Kafkas Dağları'nın kuzeyinde, Krasnodar Kray adı verilen tarihi Çerkez topraklarının içinde kalır. Kafkasya'da İngur Irmağı ile Don Nehri'ne kadar Karadeniz ile Azak Denizi kıyıları, buralardan doğuya doğru Don, Kuma, Terek Irmağı'nın uzantısı boyunca Kafkas sıradağlarının kuzeyinde yer alan bölgedir.

Ülke genelinde karasal bir iklim hakimdir. Soğuk ve az yağışlı kış mevsimleri, sıcak ve kurak yaz mevsimi yaşanmaktadır. Kış aylarında ortalama hava sıcaklığı 0°C civarında seyreder. Yaz aylarında ise ortalama hava sıcaklığı 20°C civarındadır. Yıllık yağış miktarı 690 mm civarındadır.

Federal Cumhuriyet

Anayasa 10 Mart 1995'te kabul edilmiştir.

Adıge Cumhuriyeti, Maykop ve Adıgeysk kentsel alanları ve yedi rayon birimine ayrılır.
Bu rayonlar şu şekildedir;
Çerkes nüfusu yoğun olan rayonlar

• Tahtamukay,
• Tevçejsk,
• Krasnogvardeysk,
• Şogenovski
• Koşehablski

Rus nüfusu yoğun olan rayonlar;

• Giaginski
• Maykopski'dir.

• Maykop
• Adıgeysk

en önemli şehirleridir.

Dağlık olan güney kısım dışında ülke topraklarının büyük bir bölümü tarım için elverişlidir.

• Mısır,
• Buğday,
• Ayçiçeği,
• Şeker pancarı,
• Çay,
• Tütün

gibi ürünler ükede yetiştirilen başlıca tarım ürünleridir. Ülke topraklarının yüzde 40'lık alanı ormanlarla kaplı olduğundan kerestecilik de gelişmiştir. Kuban Irmağı boyunda pazara yönelik sebze üretimi yapılmaktadır. Aynı zamanda bu bölgede gül yetiştiriciliği de yaygındır. Zengin petrol ve doğalgaz yataklarının da bulunduğu Adıge Cumhuriyeti'nde endüstri Maykop şehrinde yoğunlaşmıştır. Doğal kaynakların zenginliği sebebiyle mühendislik ve kimya sektörleri de oldukça gelişmiştir.

Adıge Cumhuriyeti'nde çok çeşitli festivaller kutlanmaktadır. Adıge müziği ve dansı ise tüm festivallerin ayrılmaz bir parçasıdır.

Adıgece yani Çerkesçe ve Rusça ülkenin resmi dilleridir.

Ülke nüfusunun büyük bir çoğunluğunu Sünni Müslümanlar oluşturmaktadır. Özellikle 15-16.yüzyıllarda Türkler ve Kırım Tatarları aracılığıyla yayılmaya başlayan Müslümanlık, 17-19.yüzyıllarda güçlenmiştir. Eski dönemlerde Adıgeler yani Çerkesler arasında çok tanrılı bir inanç sistemi vardı. En büyük tanrıya "Tha" adı verilirdi. Her şeyi Tha yönetirdi. Daha sonra gök, yer, deniz, ırmak ve benzeri tanrılar gelirdi.

Sert kış mevsimlerinin yaşandığı Adıge Cumhuriyeti'ne gitmek için en ideal zaman yaz aylarıdır.

Çerkes mutfağında diğer Orta Asya Türk devletlerinde olduğu gibi kırmızı et ve hamur işleri önemli bir yere sahiptir. Tavuk eti de ülke mutfağında önemli bir yere sahiptir. Çerkes Tavuğu ve Çerkes mantısı en önemli geleneksel yemekleridir. Bir tür tavuk yemeği olan Şıpsi Paste ve bir çeşit gözleme olan Velibah ülkenin önde gelen lezzetlerindendir. Çerkesler için sofra kültürü oldukça önemlidir. Geleneklere son derece önem veren Çerkesler'de bazı yemekler geleneklere göre paylaştırılmaktadır. Özellikle tavuk yemeklerinde tavuk parçaları yaşlılar ve gençler arasında sofraya gelmeden paylaştırılmaktadır.

Adige Cumhuriyeti'nde özellikle Kuban ve Laba nehirleri arasında kalan bölgede eşsiz bir bitki örtüsü vardır. Bu bölge turistler için ideal bir yürüyüş rotasıdır. Ülkedeki turizm merkezleri, yazın günlük 2.000 kışın günlük 600 kişiye hizmet verebilmektedir. Adıgey'i yılda 20.000 turist ziyaret etmektedir. Adıgey halkına Adıge ya da Çerkes denilmektedir. Adıge müziği çok seslidir. Adıgey'de ozanlara "vısak'o", şarkıcılara "veredao", oyuncu ya da dansçılara "geguak'o", her türlü dans gösterisine "gegu" adı verilir.
Adıge müziği tarihte savaşlarda bile önemli role sahip olmuştur. Gezici ve profesyonel sanatçı toplulukları savaşlarda, savaşan halkı yüreklendirmek için en önde, marşlar çalarak ve şarkılar söyleyerek savaşlara katılırlardı. Bunun yanında Adige toplulukları, savaş ve törenlere kendi özel flama ve bayraklarını taşıyarak katılırlardı.

Adıge Cumhuriyeti, Kuzey Kafkasya'da Rusya Federasyonu üyesi bir cumhuriyettir. Ülkenin ismi Adıgeya olarak da bilinir. Krasnodar Krayı adı verilen tarihi Çerkes topraklarının içinde yer alan ülkenin başkenti Maykop'tur. Adıgeler arasında kökü çok eskilere dayanan destan ve söylenceler vardır. Bunlar kuşaktan kuşağa aktarılır. Bu destanların en önemlisi ise Nart Destanıdır. Bazı parçaları besteli şarkılar biçiminde söylenen Nart destanı dışında, Andemirkan destanı ve Hatkhıoğlu Koç'as destanı da ünlüdür.