- 1 view
Lhasa’nın eski yerleşim yerinin merkezindedir. M.S. 647 yılında Songtsen Gampo ve iki yabancı eşi tarafından inşa edilmiştir. Daha sonraki yıllarda büyük bir mimari yapı ve Tibet'in sipirituel merkezi haline gelmiştir.
Tüm Asya ülkelerinde, eski şehirler bulunur. Bu şehirler biraz da turistik beklentilerle yeniden yapılandığından suni bir şekilde gelişir, gerçek karakterini yitirmesi de çoğu zaman kaçınılmaz olur. Barkhor Meydanı, Lhasa’nın eski şehridir. Gerçek anlamda, yaşayan bir sokak müzesidir burası.
Gün aşırı yaşanan bir festival, tarihte yaptığınız eşsiz bir yolculuktur. Kurulduğu günden beri hiç bozulmadan günümüze gelmiş, Lhasa’nın nabzının attığı, dini, ticari ve sosyal hayatı barındıran kutsal bir merkezdir. Dış arterlerinde pek çok ev, dükkan, lokanta, çay evi ve terzihanenin sıralandığı çarşıları, ana arterinde ise hálá aktif olarak ibadete açık olan ve yüzlerce Budist keşişin yaşadığı Jokhang Tapınağı bulunur.
Bütün dini törenler burada başlar ve son bulur. Günün ilk ışıklarıyla başlayan törenler gün batımına dek sürer. Dini bütün Lhasa’lılar beraberlerinde getirdikleri güzel kokulu kuru otlarla kutsal ateşi besler, adak kandillerini yakar. Kırsal kesimden gelen hacılar için zorlu yolun son durağıdır burası.
Nirvana’ya giden yol ‘ego’yu yok etmekten geçer. Onlar, haftalar belki de aylar süren yolculuklarında yüzlerce kilometreyi yürüyerek ve her adımda yerde secde ederek ulaşırlar Jokhang’a. Kültürlerini ve dinlerini yaşatma savaşı veren binlerce Tibetli, yörükler, hacılar, kadın, erkek Budist keşişler ve Lhasa’lılar ellerinde dua çarkları saat yönünde tavaf ederler Jokhang’ı. Dudaklarından dökülen, ulusal marşa dönüşmüş kutsal mantra, ‘Om Mani Padme Hum’ her adımda Karma yasasına inançlarını daha da perçinler.
