- 1 view
Soykırım Anma Merkezi diye Türkçeleştirebileceğimiz bu merkez Ruanda tarihinin en karanlık dönemine odaklanıyor. 1994 yılında ülkede yaşayan iki kabile, Hutular ve Tutsiler, arasında çıkan ve Avrupa ülkeleri ile ABD tarafından da dolaylı olarak desteklenen iç savaşta yaklaşık 1 milyon Tutsi ve ılımlı Hutu can verdi. Bu katliamın yaraları çok derin ve unutulmaz.
Ruanda tarihi boyunca Almanya, Belçika ve Fransa’nın sömürgesi oldu ve sömürgeciler tarafından yapay bir etnik ayrımcılıkla tanıştırıldılar. Bir süre sonra bu “etnik farklılık” iyice ön plana çıktı. Halkın yüzde 9’unu oluşturan Tutsiler’e bazı ayrıcalıklar tanındı. Hutular “siyah”, Tutsiler “açık siyah” ilan edildi. 1931’de herkese ırkını gösteren kimlikler dağıtıldı. Bu yapay ırksal ayrımcılık sonucunda Tutsiler, Hutulara göre çok daha iyi yaşam şartlarına kavuştu.
Hutular’ın isyan etmesi kaçınılmazdı. 1994 yılında yaşanan iç savaşta 100 gün içinde 1 milyon kişi öldü. Bugünse bu korkunç katliamın üzerinden 18 yıl geçmiş. Soykırım Anma Merkezi’nde boğazınız düğümlenecek. Anıt mezarın yanı başındaki müze, yaşanan vahşeti gözler önüne seriyor. Videolar, fotoğraflar tüyler ürpertici. Soykırım, öncesi ve sonrasıyla anlatılıyor. Ama soykırım sonrası birlik ve uzlaşma politikası izleyen hükümet büyük bir ilerleme kaydetmiş. Yapılan yasal reformlarla kadınların şu an hükümette görev almaları teşvik ediliyor.
