Trinidad, Unesco tarafından koruma altına alınmış çok güzel bir şehir. Binalar çok renkli, İspanyol mimarisi hakim. Tüm binalar kolonlar ve torik başlıklar ile süslenmiş. Burada yerel müzik eşliğinde deniz ürünleri ve rom ile öğle yemeğimizi aldıktan sonra otelimize dönüyoruz.
Çevrede çok sayıda eski Amerikan arabaları var. Yerli halkın şanslı olanları bisiklet kullanıyor. Ulaşım genellikle ya yaya olarak ya da bisiklet ile. Yol boyunca bir bisiklette en az iki, çoğunlukla üç kişi seyahat ediyor. Halkın çoğu yolda kendilerini alacak bir araba bekliyor. Tüm vasıtalar yolda bekleyenleri almak zorundaymış. Sadece bu genellemenin dışında kalanlar turist otobüsleri. Yolda bekleyenleri almazlarsa, bunun cezası varmış. Bu nedenle kamyonetlerin arkası ayakta balık istifi gibi insanlarla dolu. Burada hayat çok zor.
Şehir içindeki 1950 model eski Amerikan arabaları taksicilik yapıyor. Mavi plakalı taksiler devlete ait. Arabaya bindiğiniz gibi gideceğiniz yerin kilometresi kayıt altına alınıyor.
Sarı plakalı taksiler ise özel, ancak bunlar da çok çok yüksek vergi ödüyorlar.
Yazar Hakkında
NURHAN YILMAZ1951 İstanbul doğumluyum. Yıl içinde dönüşümlü olarak Sinop, Bodrum ve İstanbul’da yaşamaktayım.Küçük yaşlarda babamın mesleği gereği, Türkiye’nin pek çok farklı şehirlerinde yaşadım.
