Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
Eskiden olsa mezun olduğum okuldan başlardım kendime tanıtmaya ama şimdi ilk cümlem 2 çocuklu çalışan bir anneyim oluyor. 32 yaşındayım yaklaşık 11 yıldır da uluslararası bir kargo firmasında çalışıyorum. Eklemeden de geçmeyeyim hala Açıköğretim Halkla İlişkiler ve Tanıtım okuyorum. Kitap okumayı çok severim öyle laf olsun diye değil cidden yani her gece çocuklar uyuduktan sonra kendime ayırdığım en özel zamanlarım kitaplarımın başında geçer.
Bir oğlunuz ve bir kızınız var, yaşları nedir? Karakter olarak nasıl çocuklar?
Oğlum 10 yaşında, kızım 2,5 yaşında. Yağız çok sakin bir bebekti, 6 aylıktı geceleri uyanmayı bıraktı. Öyle yaramaz, düz duvara tırmanan bir çocuk hiç olmadı. Parklar da oynamayı bile sevmez küçük adam modunda takılırdı. Böyle çocuk büyütmeye ne var dedim 7 sene aradan sonra 2. çocuğu yaptım. Çok artist konuşmalar yapmamak lazımmış Ela bize kapak oldu. Yağız’ın tam tersi bir çocuk. Uykusuz, bağırarak dediğini yaptırmaya çalışan, çok fazla inatçı, zor ikna olan ama bir o kadar da güler yüzlü bir çocuk.
İki çocukla hayat nasıl geçiyor?
Belirttiğim gibi çalışıyorum. Bakıcı derdim yok çok şükür çocuklarıma annem bakıyor. Bizimki fazla koşturmalı bir hayat. Sabah birini anneme, diğerini okula gönderdikten sonra çok kısa bir sürede hazırlanıp işe gidiyorum. Akşamları da babamızın iş durumuna göre bazen benden önce bazen benden sonra evde oluyorlar. Yine bir koşturma başlıyor. Yemekti, mutfaktı, çocukların bakımıydı, birlikte oynamak derken gerçekten geçip giden günlerden hiçbir şey anlamıyorum. Öyle kendimi tertemiz bir evim olsun diye kasan biri değilim önceliğim çocukların huzuru ve mutluluğu. Soframı olduğu gibi bırakıp çocuklar yatana kadar vakit harcayabilirim tabii en büyük destekçimi de unutmamak lazım. Çocukları uyutma kısmı eşimde o devir aldığın da bende kendi işlerime bakabiliyorum.
Blogunuz http://www.gulsahonen.com/ nasıl ortaya çıktı? Hikâyesi ve içeriği nedir?
Ben kendimi bildim bileli okulda kompozisyon yazardım. Günlüklerim vardı. Sıkılınca arkadaşlarımı kullanıp piyes yazar hikâyeler uydururdum. Eşimle tanıştık onunla her günümü yazmaya başladım. Sonra Yağız oldu ona ayrı ajanda tutmaya başladım. Doğum yaptığım dönemde, adını vermeyim bir sitede bir müddet köşe yazarlığı da yaptım. Derken Ela oldu ajandalara ve köşe yazılarına sığamaz oldum. Birde her merak ettiğim konuda interneti açar ilk önce tecrübe etmiş blogları okurdum Ela’yı büyütürken çok daha fazla blog okuduğumu fark ettim ve neden bende bir blog yazmayım diye düşündüm. İşin içinde yazmak olunca hiç vakit kaybetmeden de açtım blogumu. Hem eş, hem anne, hem de kadınım ve bu yüzden blog adımı sadece kendi adım ve soyadımdan oluşur şekilde yaptım. Blogumda aktif olarak çocuklarımla olan tecrübelerimi, faydalandığım ürün ve kitapları, çocuklarımla yaptığımız gezi ve etkinliklerimizi yazıyorum. Sadece anne de değil kadın olduğumuzu da elimden geldiğince yazılarım da hatırlatıyorum. Kimseye akıl vermek gibi bir amacım yok. Doktor değilim, psikolog değilim, öğretmen değilim. Sadece annelik tecrübelerimden ve günlük yaşamımdan oluşan bir blog benimkisi.
Kendinizi bir “anne blogger” olarak nasıl tanımlarsınız?
Blogger anne olduğumdan beri yaşadığım, tecrübe ettiğim her şeyi hemen bloguma yazmalıyım düşüncesi her daim kafamda ışıklı tabela misali yanıp sönüyor. Bir de blogger anne olmak işin içine girince fark ettim ki ciddi sorumluluk isteyen bir şey. Çünkü yazılarınızdan medet uman, fikrinize güvenen bir sürü okuyucunuz oluyor ve yanlış bir yönlendirme büyük kayıplara yol açabilir düşüncesini kafadan atamıyorsunuz. Yani en azından ben böyleyim.
Bir blogger olarak sosyal medya sizin için ne ifade ediyor?
Sosyal medyayı blog açmadan önce de sever ölçülü bir şekilde kullanırdım. Blog açtığımda bir müddet özel ağlarımda tanıtımımı yapamadım çünkü belki içlerinde blog okumayı seven yoktur özel sayfam da bu yayınları paylaşıp sıkmak istemedim. Sonra Facebook’ta Annelikdunyam diye bir sayfa açtım. Şimdi bakıyorum da bloguma gelen birçok okuyucu Facebook adresimden geliyor. Instagram hesabım da var ama Ela’nın fotoğrafları ağırlıklıdır ve orada da sürekli blogumun reklamını yaptığımı göremezsiniz. Bu bana daha samimi geliyor. Dediğim gibi ölçülü olduğu sürece, insanları sıkmamak kaydıyla sosyal medyadan çok fazla fayda görülebileceğine inanıyorum.
Blogunuzdan sonra sosyal medyaya nasıl yöneldiniz? Takipçilerinizle aranızda nasıl bir bağ var, hesaplarınızda size yöneltilen tüm yorumlara cevap veriyor musunuz?
Blog açınca tanıdığım bir blogger arkadaşım Facebook’ta blogun ile bağlantılı bir sayfa açsana diye fikir verdi. Bu fikir ile de Facebook’taki “Annelik Dünyam” sayfası açılmış oldu. Bloğunuzu duyurmak için aktif sosyal medya kullanımı şart. Takip eden, yorum yazan, beğenen herkes kıymetli benim için. Samimiyetime güvenip de özelden yazıp dertleşen bir sürü okuyucum oldu. Sorulan soruları, yazılarıma yazılan yorumları atlamadan tek tek cevaplamaya çalışıyorum. Yazı yazmayı zaten çok severdim ama böyle yüzlerini hiç görmediğim insanlarla güzel elektrik yakaladıkça iyi ki blog açmışım diyorum.
Blog yazmaya yeni başlayanlara tavsiyeleriniz nelerdir? Nelere dikkat etmeliler?
Blog açmaya karar verdiğim anda bu konuda tecrübeli kişilerin bloglarını okudum. Teknik bilgim sıfırdı hala da çok iyi değil. Aklımda kalan tek şeyi uyguladım hep hala da uyguluyorum. Kopya içerik yayınlama, blogun güncel olsun, her yoruma mutlaka cevap ver ve sana yorum yazanların blogları varsa mutlaka sen de ziyaret et. Benim de tavsiyelerim ancak bunlar olur, gerisi geliyor zaten.
Blogum: http://www.gulsahonen.com/
Instagram: https://instagram.com/gulsahonen/
Facebook: https://www.facebook.com/Annelikdunyam
Twitter: https://twitter.com/gulsahonen
