Manisa Hakkında Bilinmesi Gerekenler
İzmir’den sonra Ege Bölgesi’nin en büyük ikinci şehri olan Manisa’nın 1.367.905 kişilik nüfusu, şehrin merkezi ve 17 ilçesiyle 13.269 kilometrekarelik bir alana yayılır. Şifalı Mesir Macunu ve Sultaniye Üzümü ile meşhur olan Manisa, İzmir'e yakınlığının da sağladığı avantajla hızlı gelişen şehirlerimiz arasındadır. Her ne kadar şehir dağlarla çevrili olsa da Gediz Ovası’nın bereketli topraklarının da etkisiyle tarımsal üretim sıralamasında ilk üç ilden biridir. Yüzyıllardan beri devam eden dokumacılık, gıda, dericilik ve tarım konusunda faaliyet gösteren Manisa’da bugün önemli gelir kaynağı sanayidir. Bölgede bulunan Vestel, Bosch, ECA, Ülker ya da Eczacıbaşı fabrikaları, şehrin Türkiye’deki büyük organize sanayi bölgelerinden biri olmasını sağlar. Bu da zaman içinde yoğun göç almasına sebep olmuştur.
Haziran, temmuz ve ağustos aylarında 40 dereceye kadar yükselen sıcaklık sebebiyle ün salmış Mesir Festivali ya da Cirit Festivali gibi etkinliklerin yüzde 90’ı ilkbahar ve sonbahar aylarında gerçekleştirilmektedir. Haliyle turistler de Manisa’yı gezmek için bu ayları tercih etmektedir.
Tarihi kaynaklar bugünkü Yunanistan’ın Tesalya Bölgesi'ndeki Pelion Dağı civarında yaşayan Magnetleri, Manisa’nın kurucusu olarak göstermektedir. Verimli topraklarıyla tarih boyunca pek çok medeniyetin ilgisini çeken Manisa’da Hititler, Frigler, Yunanlar, Lidyalılar, İranlılar, Romalılar, Bizanslılar, Saruhanoğulları ve Osmanlılar hâkim olmuştur. Lidya bölgesi olarak bilinen alanın çoğunluğu Manisa’da olduğundan il sınırları içinde Sardes başta olmak üzere 20’den fazla antik kent mevcuttur. Osmanlı döneminde, şehirde yer alan Manisa Sancağı’nın geleceğin padişahlarına yönetimi öğrenmelerini sağlaması, buranın hâlâ Şehzadeler Şehri olarak anılmasına vesiledir. Osmanlı İmparatorluğu için şehir, 1437 ile 1595 yılları arasında Saruhan Sancağı olarak şehzadelerin yetiştirildiği önemli bir sancaktır. Bu dönemlerde şehre çok sayıda camii, çeşme, imalathane yaptırılarak dönemin sosyal ve ekonomik açıdan önemli bir merkezi haline gelmiştir. Osmanlı'nın 16 şehzadesi burada sancak beyliği yapmıştır. Süleyman Çelebi, Mehmet, Mustafa, Abdullah, Alemşah, Korkut, Mahmut, Yavuz Selim, Mustafa, 2. Selim, 3. Murat, 3. Mehmet bunlardan başlıcalarıdır. Manisa sancağında şehzadeler devlet yönetimi, dini-manevi dersler ve spor eğitimi alırlardı. Bu sporların içinde at binmek, ok atmak, yüzmek, kılıç kuşanmak, güreş tutmak vardı. Onlara eşlik eden Lalalar, şehzadenin manevi ve siyasi eğitimini üstlenen danışmanları görevini yapıyorlardı.
