İngiltere’nin Liverpool şehrinde yaşayan 33 yaşındaki Graham Hughes, uçak kullanmadan 200 ülke gezen ilk kişi olarak gezginler tarihine geçmiş oldu.
Dile kolay 257,500 km yolu tam 1426 günde sadece otobüs, taksi, tren ile ve yürüyerek; haftada sadece 100$’lık bir bütçe ile kat etmeyi başardı. Gerçekten kolay iş değil.
Cape Verde’ye ulaşmak için su sızdıran bir botla okyanusu geçti, Kongo’da casus olduğu gerekçesiyle 1 hafta hapis yattı, Rusya’ya “gizlice sızmaktan” dolayı tutuklandı ve radikal İslamcıların elinden Jenn adındaki Filipinli bir transseksüel tarafından kurtarıldı.
Graham Hughes : “Seyahat etmeyi seviyorum. Bu yolculuğu yapmamın sebebi çok düşük bir bütçe ile yapılabileceğini görmekti ve ayrıca insanlara dünyanın aslında o kadar büyük ve korkutucu bir yer olmadığını, tam tersine tamamen yabancı biri olsanız bile size yardım eli uzatacak insanlarla dolu olduğunu göstermek istedim”.
Graham Hughes 193 ülkeden oluşan Birleşmiş Milletler sınırlarının dışında Tayvan, Vatikan, Filistin, Kosova ve İngiltere’ye bağlı 4 ülkenin daha sınırlarını uçak kullanmadan kara yoluyla aştı. Guinness Rekorlar Kitabı da tüm bu yolculuğu filme alıp belgesel yapan ve WaterAid isimli yardım kuruluşu için para toplayan Hughes’a, resmi olarak “Kara yoluyla 1 yıl içinde en fazla ülke ziyaret eden adam” unvanını verdi.
Kısa süreli yolculuklarda kara taşıtlarını kullandıysa da genelde çok uzun soluklu yolculuklarda kargo gemilerini kullanmış. Hatta Dominik Cumhuriyeti’ne giden bir seyahat gemisine otostop çekerek bile seyahat etmiş.
Yaşadığı diğer “ufak tefek” maceraların arasında; Papua Yeni Gineli köylülerle dans etmek, Borneo’da orangutanlarla arkadaş olmak, Kenya’nın uçsuz bucaksız topraklarını 18 tekerli bir kamyonla geçmek, Tuvalu Başbakanı ile tanışmak ve Afganistan’da okuldaki çocukları sakallı adamlara karşı dikkat etmeleri konusunda uyarmak gibi “sıradan” şeyler bulunuyor.
İnsanlar sürekli Kuzey Kore, Irak ve Afganistan gibi ülkelere nasıl girdiğini merak ediyormuş ancak ona göre bu ülkeler, girmesi en kolaylarıydı. Daha zor olanın; Pasifik Okyanusu’nun ortasında bulunan Nauru gibi küçük adalar arasında geçiş yapmak, Maldivler ve Seyşeller gibi bazen korsanların tehlike oluşturduğu yerlerde ülke değiştirmenin olduğunu söylüyor.
Yolculuk sırasında motivasyonunu kaybettiği zamanlar da olmuş. Bazen Kamboçya’da bir otobüs istasyonunda sabahın köründe otururken, bazen de çok kötü bir yolda kamyonla giderken “Neden bunu yapıyorum?” diye düşündüğü zamanlar olmuş. Ama en kötü zamanını, kız kardeşi Nicole 39 yaşında kanser yüzünden hayata gözlerini yumduğunda yaşamış. O an her şeyi bırakıp ülkesine dönmüş.
“183 ülke gezdim, sadece 17 tane kaldı. Neden burada bırakmayayım ki?” diye düşünmüş ancak ölmeden önce kız kardeşi durmaması ve devam etmesi gerektiğini söylemiş.
Artık amacına ulaşmış olsa da hala uçak bileti almayı düşünmüyor ve bu macera ruhunu yaşatmaya devam etmek istediğini söylüyor.
