Isla Ometepe ve San Juan Del Sur

Sabah Granada’da kahvaltı yaptıktan sonra rehberimiz Edgard ile vedalaşıp, şoförümüz Thomas ile birlikte Rivas’a doğru yola çıkıyoruz. Rivas Nikaragua Gölü diğer adı ile Cocibolca Gölü kenarında küçük bir yerleşim. San Juan del Sur’a ise yaklaşık 15-20 dakikalık mesafede. 
Rivas’ta durmamızın sebebi Ometepe ve San Juan del Sur bölgesinde bize rehberlik yapacak olan rehber Berman ile buluşacak olmamız. Berman, Rivas’ın yerlisi. Hemen Ometepe adalarına bakan ufak bir evde ailesi ile birlikte yaşıyor.

Berman ile buluştuktan sonra göl kenarına doğru yürüyoruz. Hava bir hayli rüzgârlı ve göl de biraz dalgalı.

Ometepe, volkandan oluşan bir ada. Bu iki volkan birbirine düz ve dar bir zemin ile birleşiyor. Hatta adaya tepeden kuşbakışı baktığınızda bir kum saatini andırıyor. Bu adanın kuzey tarafındaki koni biçimli Conception Volkanı halen aktif. Güney tarafındaki Maderas Volkanı ise biraz daha küçük ve tepesinde ufak bir krater gölü var.

Burası 2010 senesinde UNESCO tarafından bio-reserv alanı olarak koruma altına alınmış.
 
Buradan sonra başkent Managua’ya 140 km, Granada’ya ise 98 km mesafede yer alan San Juan del Sur’a geliyoruz.

Yaklaşık 16.000 kişinin yerleşik yaşadığı şehir Nikaragua’nın Pasifik kıyısındaki en popüler seyahat ve tatil yeri. Burayı daha çok Amerikalı, Kanadalı ve Avrupalı turistler tercih ediyor. Turizm açısından özellikle son 20 senede atak yapmış.

Nikaragua’daki Survivor’ın bir kısım bölümleri burada çekilince daha da popüler olmuş.

Geniş plajları, plaj boyunca sıralanmış barları ve gece kulüpleri, sörf yapabilme imkânı buranın her zaman canlı ve hareketli olmasını sağlıyor.

Bu bölgede 1992 senesinde bir felaket yaşanmış. Meydana gelen 7,0 büyüklüğündeki deprem sonrası tsunami oluşmuş. Dalga boyu 2 ila 5 metre arasında değişen dalgalar kente büyük hasar vermiş. Evlerin % 60’ı yıkılmış.
 
Burası oldukça renkli bir kasaba. Özellikle de kasabada maymunları ile birlikte gezen teyze çok renkli bir karakterdi. Bu maymunları yaralı olarak bulmuş biri 8 senedir biri de 4 senedir bu teyze ile birlikte yaşıyormuş.

Maymunlar oldukça yaramaz.

Hatta biz tam konuşurken bir fırına tepsi içinde gelen ekmeklere saldırdı. Fırıncı bu teyzeye maymunlarına sahip çıkması konusunda epey söylendi.
 
Evet, ucuz ve sörf dolu bir tatil için çok uygun bir yer.

Buradan sonra Kosta Rika sınırına doğru devam ediyoruz. Yol üzerinde bir orman kenarında duruyoruz. Berman burada bize havlayan ya da uluyan maymunları (howling monkeys) gösterdi. Bu maymunların sesini Guatemala’da Tikal antik kentini ziyaret ettiğimiz sırada bolca duymuştuk ama hiç bu kadar yakından görmemiştik.

Yine aynı ormanda kabuk değiştiren ağacı gördük. Her sene yılın belli döneminde sanki deri değiştiriyor.

Nikaragua rüzgâr enerjisini kullanan bir ülke. Yol üzerinde çok sayıda rüzgâr tribünü görüyoruz.

Hatta bir tanesinin pervanesi kopmuş ve 1-2 sene önce yere düşmüş. Yanına yaklaşıkça ne kadar büyük olduğunu daha net görebiliyorsunuz.

Artık buradan Kosta Rika sınırına geliyoruz. Ancak sınır çok ilkel. Önce bir masaya kişi başı 2 dolar, sonra bu masaya yakın bir başka masaya kişi başı 1 dolar ödeyerek ülkeden çıkış yaptık. Son 30 günde 6-7 tane sınır geçtik ama hiç biri bu kadar kalabalık değildi. Hep işlemlerimiz 10-15 dakika sürmüştü. Burada ise yaklaşık 600-700 metreyi bulan insan kuyruğu vardı. Ben burada da yeşil pasaport avantajını kullanabilir miyiz diye düşünüp 700 metre ilerleyip memura sordum. Bu sayede annem ve babamın yeşil pasaportu olduğu için ve biz de birlikte seyahat ettiğimizden hepimizi geçirdiler. Aksi halde kaç saat beklerdik bilmiyorum.

Burada bu kadar kuyruk olmasının sebebi Nikaragua’da işsizlik oranının % 50, Kosta Rika’da ise % 14 olması. Dolayısı ile Nikaragua’dan Kosta Rika’ya günübirlik çalışmaya gidenler bile oluyormuş.
 En sonunda Kosta Rika topraklarına bastık.