İskandinav Yarımadası’nın en kalabalık ülkesi İsveç’te, 11. yüzyıla kadar İskandinav putperestliği hakimdi. Uppsala merkezli tapınaklarda Æsir tanrılarına tapan halk, 11. yüzyılda Hristiyanlaşma etkisiyle din anlayışını tamamıyla değiştirdi. Ülke yasaları, 19. yüzyıla kadar başka tanrılara tapmayı yasakladı. 1530’larda gelen
Protestan Reformu’yla ülke, Roma Katolik Kilisesi’yle bağlarını kopardı. Ülkede bu dönemden sonra Luteranizm hakimiyeti hüküm sürdü. Kuzeydeki Şaman Sami toplulukları da Luteran misyonerler aracılığıyla Protestanlığı benimsedi. 1951’deki Din Özgürlüğü yasasına kadar dini mezhepleri terk etmenin yasak olduğu ülkede laik kiliselerin yaygınlaşması halkın kiliseyle bağının kopmaya başlamasına neden olmuştu. Günümüzde İsveç’in yüzde 64,6’sı Luteran Kilisesi’ne bağlıyken, üyelerin sadece yüzde ikisi pazar ayinlerine katılmaktadır. Protestanlar dışında ülke 92 bin kişilik Katolik, 100 bin kişilik Ortodoks ve 500 bin kişilik Müslüman nüfusa da ev sahipliği yapmaktadır.
