Sıkkım topraklarının ilk sahibi 13. yy.’da buraya gelen Lepchas’lar. Daha sonra 15. yy.’da Tibetlilerin buraya gelmesi ile birlikte Lepcha’lar uzak bölgelere çekilmişler. Günümüzde Lepcha’ların Sıkkım’daki oranı %18 civarında. 1835’te İngilizlerin yönetimine girmiş. 1947’de İngilizlerin çekilmesi ile Sıkkım, Hindistan’a geçmiş. Ancak 1947-1975’e kadar bağımsız bir krallık olarak kalmış. 1975’te bir anlaşma yapılarak, iç işlerinde özerk, dış işlerinde Hindistan’a bağlanmış. Böylece Hindistan’ın 22. eyaleti olmuş. Başkenti Gangtok.
Sıkkım’ın yüzölçümü 7.100 km2. Nüfusu ise 600 bin kişi civarında. 1975’e kadar yani krallık döneminden sonra Sıkkım’daki hayat koşullarının çevre yerleşimlere göre daha yüksek standartta olmasından dolayı, özellikle Hindistan, Tibet, Bangladeş ve Nepal gibi ülkelerden göç almıştır. Bu durum ülkenin dini yapısında çeşitlilik yaratmıştır. Günümüzde nüfusun %50’si Budist, %40’ı Hindu, %10’u ise diğer dinlere (Müslüman, Hristiyan, Sikh vs.) mensuptur. Sıkkım’da şu an çok kozmopolit bir yapı olduğu açıkça görülmektedir.
Sıkkım hükümeti kendi halkını kalkındırabilmek için dışarıdan hiçbir meyve, sebze tarzı besin maddesi almamaktadır.
Tarih boyunca Sıkkım kralları kraliçelerini hep Tibet’ten seçerlermiş. Son Kral, 2 eşli olup, ilk eşi Tibetli, ikinci eşi ise Amerikalı’ymış. İkinci eşinin Amerikalı olmasının ülkenin gelişmesinde önemli rol oynadığı açıkça görülüyor.
Otel Takshang Residence’a yerleştikten sonra, otele çok yakın olan Mahatma Gandi Caddesi’ne indik. Bu cadde trafiğe kapalı güzel bir alışveriş caddesi. Levis, Benetton, Adidas gibi uluslararası markalar burada yerini almış.
Caddenin ortasında Mahatma Gandi’nin bir büstü yer alıyor. Caddenin ortası bulvar şeklinde, çiçekler ve banklarla güzelleştirmiş. Diğer Hindistan şehirlerinde pek göremediğimiz bir manzara. Akşam yemeği için Gangtalk isimli bir restorana gittik, oldukça şık ve temiz bir yer. 4 kişi içecekler de dahil olmak üzere 20$ ödedik. Sıkkım’a özel bira markası olan HIT ise denemeye değer.
Tüm Hindistan içerisinde kumarhane olan tek yer Sıkkım. Amerikalı kraliçenin ve kumarhanenin etkisi Sıkkım’ı farklılaştırmış.
Sıkkım’da en büyük kumarhane şehrin 11 km uzağında yer alan May Fair otel içindeki Casina Mahjong. Diğeri ise Royal Otel içinde. Ancak daha küçük.
Biz şehrin merkezinden 350 Rupi (7,5$) ödeyerek Mahjong Casinosuna gittik. Girişte kişibaşı 2.500 Rupi alınıyor. Ancak karşılığında size 2.000 Rupilik oyun fişi veriyorlar. 500 Rupi ise vergi olarak kesiliyor.
Casinonun içinde yer alan sahnede Sıkkım’a özel birçok dans gösterisi yapılıyor. Burada en çok dikkatimizi çeken, kumarhane içindeki koltuklarda uyuyan çocuklar ve 14-15 yaşındaki bir kızın yan masamızda rulet oynamasıydı.
Burada şansımızı denedikten sonra taksi çağırdık. Ancak casino bizi kendi aracı ile otelimize bıraktı. Ama gece burada bitmedi. Çünkü otelimizin girişindeki kapı, otel yıldızlı olmasına rağmen asma kilit ile kitlenmiş ve üzerine bir telefon bırakılmıştı. Telefonla aramamıza rağmen kimse cevap vermeyince, kızım yan duvara ve demirlere tırmanarak otelin iç kısmına atladı. Daha sonra görevliyi uyandırarak, kapının açılmasını sağladı. Hindistan’da her şey mümkün. Odalarımıza giderek, rahat bir uyku uyuduk.