Tibet'in bilinen tarihi M.S. 520 yılında bir kabile reisi olan Songstan Campo'nun, Tsangpo Nehri vadisinde bir krallık kurmasıyla başladı. Kısa zamanda güçlenerek Çin için bir tehlike haline geldi. Güçlenmeye devam eden Tibet, 8. yüzyılda Orta Asya'nın bir güç merkezi oldu.
13. yüzyılda Moğollar ülkeyi istila edince, 1270'te Moğol Hakanı Kubilay Han, Çin İmparatoru oldu ve Lamanizmi resmi din olarak kabul etti. Bunun üzerine Tibet asırlarca Çin'in himayesi altında, burada bulunan “Lama” adı verilen din adamları tarafından yönetildi.
1904 yılında İngiltere ile Tibet arasında ortak ticaret antlaşması imzalandı. 1913-1914 senelerinde Çin, Tibet ve İngiltere'nin katıldığı üçlü bir konferans yapıldı ve ülkeler arasındaki münasebetler gözden geçirildi. Bu konferansın sonunda Mc Mahon adıyla bilinen Tibet'le Hindistan arasındaki sınır hattı tespit edildi.
1950’ye kadar Tibet, Dalai Lama tarafından bağımsız bir devlet olarak yönetildi. 1950 yılında Çin Ordusu Tibet'e girdi ve yapılan bir antlaşmayla Tibet, Çin'in kendi kendini yöneten bir bölgesi oldu. Çin ülkenin her işine karışıyordu. Bunun üzerine 1959'da Çin baskısından kurtulmak isteyen Tibetliler, isyan etti. Çin tarafından kısa zamanda bastırılan ayaklanmayla alakası olan Dalai Lama, Hindistan'a kaçtı. Soyluların ve ibadet yerlerine ait olan mal ve araziler Çin yönetimi tarafından devletleştirildi. Tarım kolektif olarak yapılmaya başlandı. Budacıların toplu halde ibadet yapmaları yasaklandı. 1980'den sonra Çin yönetimi bölgedeki baskısını yumuşatarak bazı dini ibadet ve törenlerin yapılmasına müsaade etti. Ekonomik reformlara gidildi.
