Himalayalar: Aşk, Özgürlük ve Tek Başınalık

Bu yıl KPSS Lisans sınavına giren öğrencilerim hatırlar. Ülkemizin en güzide (!) kurumlarından olup her yıl ortalama KPSS’de 10 yanlış sorunun altına düşmeyen bu kurumun genel kültür sorusu şöyleydi:

Ortalama 4900 metre rakımıyla dünyanın en yüksek bölgesi olan ve “Dünyanın Çatısı” olarak adlandırılan ülke aşağıdakilerden hangisidir?

A) Hindistan

B) Tibet

C) Çin

D) Afganistan

E) Nepal

Bu soruyu neyse ki ÖSYM, bilim kurulu tavsiyesi ile iptal etti. Ben de ÖSYM gibi bir “dev”e, neden boynun eğri diye soracak değilim. Dünyanın Çatısı olarak bilinen Tibet 4900 metredir, ancak Çin sınırları içerisinde olan özerk bir bölge olup günümüzde halen bağımsızlık anlamında tartışmalı bir bölgedir. Dünyanın en yüksek yeri ise Nepal’de, Himalayalar dizisinde olan Everest Tepesi’dir ki yüksekliği 8848 metredir. Baktım ki ÖSYM’in adam olacağı yok ben de kendimi Himalayalar’a vurdum bugün!

Pirinç Tarlaları

Cristal Palas Otel’den (Nepal/Pokhara) Himalayalar'a 4 günlük dağ turu için son hazırlıklarımızı tamamlayıp heyecan içinde cipe binip belli bir noktaya kadar çıktık. Biz kahvaltılarımızı 07.00 civarında yaparken, Nepalliler kahvaltılarını saat 10.00’da yapıyor. Nedenine gelince; onlar genellikle günde iki öğün yiyorlar.

Tarım İşçileri

Sabah yanımıza gelerek bizi alan Rajendra adlı rehberimiz bize önümüzdeki 4 günlük planı kısaca anlattı ve biz de onu hayatımızda görmediğimiz güzellikler göreceğimizden emin bir şekilde dinledik. Gideceğimiz yol diğer turistlerin 7 günde kat ettiği ama bizim 4 gün ayırdığımız zorlu bir tırmanış. Dünyanın en büyük 10 tepesinden üçünü tam karşılarından izleme fırsatı bulacağız.

Bu heyecan ile cipe bindik ve ara ara durup doğa fotoğrafları çekerek yürüyüşe başlayacağımız yere geldik. Bu araç yolculuğunda rehberimize mümkün olduğunca sorular sormaya çalıştık. Bu ülkeye benzin Hindistan’dan geliyor ve fiyatı bizim ülkemizden çok ucuz değil (Benzin 1,5 dolar, dizel 1,3 dolar). Araç fiyatları çok pahalı olduğu için halk motosikleti mecburen tercih ediyor. Rehberimiz Rast devletin işyeri sahiplerinden ve memurlardan aldığı % 13 verginin kendilerine dönmediği inancında.

Nepal'de benzin kuyruğu

Normal bir memur 500 dolar civarı aylık gelir elde ediyor. 10 senelik devlet okulu bedelsiz ancak üniversite eğitimi almak oldukça pahalı. Alınlarına sürdükleri kırmızı boyanın onları kötülüklerden koruduğuna ve onlara şans getirdiğine inanılıyor.

Nepalli bir anne ve çocuğu

Nepal'de çocuklar hiç ağlamaz

Yollar o kadar kötü olması doğanın güzelliği karşısında eriyor ve bunu düşünmüyorsunuz bile. Dağ yürüyüşümüz saat 10.00 civarında başlıyor. Öncelikle Himalayalara tırmanan kişiler pasaport fotokopileri ve birer adet fotoğraf ile tırmanış öncesi kayda alınıyor Nepal hükümeti tarafından. Öyle ya, 20 veya 30 günlük çıkışlar planlayarak buraya gelen ve 6-7 bin metrelerin üzerine tırmanmak için riskli sayılabilecek programlar da mevcut.

Sayısız asma köprüden geçtik

Dağ tırmanışı için toplanma bölgesinde birçok turist grubu var ve bizim gibi aşağı yukarı her grup “taşıyıcı”lar ve rehber eşliğinde tırmanıyor Himalayalara. Taşıyıcı dediğimiz kişiler gelen turistlerin ağır çantalarını taşıyan yaşları 20-30 arası değişen gençler. Bizim ekibimize çantalarımızın ağırlığına göre iki taşıyıcı uygun bulunmuş ve bir de rehberimiz var. 4 kişi de bizim ekip, ettik 7 kişi.

Ekibimiz

Taşıyıcı anlayışı nedense orada tırmanmaya daha başlamadan bana ters geldi ve tırmanış boyunca kendi çantamı kendim taşımak istediğimi belirttim ve öyle de yaptım. Nepal insanları, dünyanın en zayıf ama en güçlü insanları olarak biliniyorlar ki bizim gördüklerimizi gören herkes buna kesinlikle inanır. Çünkü aşağı yukarı 20 yaşında, 50 kg olan kişilerin kendi ağırlıklarına yakın turist çantalarını 4 gün boyunca taşıdıklarına şahit oldum.

Tırmanışın ilk bölümlerinde küçük köylerden ve asma köprülerden geçtik. Kayalardan akan küçük şelaleler, doğanın yeşilinden görünmeyen toprak, çoğu kez sesini yükselten ama görmekte zorlandığımız bize yol boyu eşlik eden debisi yüksek akan su…

Geçtiğimiz Yollar

Köylerde genelde çamaşır yıkayan kadınlar, dağ yollarına aldırmadan okula giden küçük çocuklar ve yol ortasında banyo yapan kişiler nadir görülebilecek karelerdi.

Birçok turist grubu ile karşılaştığımız için nefes alma aralarında Hong Kong’dan, Tayvan’dan, Belçika’dan birçok kişi ile fotoğraf çektirdik, Facebook adreslerimizi ilettik ve birbirimizi ülkelerimize davet ettik. Çok kısa süreli sıcak dostluklar bunlar. Ortak nokta Nepal’de Himalayalar’a tırmanıyor olmak…

İlk kamp yerimiz tahta evlerden yapılı bir yerleşim yeri. Tikedunga (Tikhe Dhunga) adlı bu yerleşim yerine çıkmak yaklaşık 7 saatimizi aldı. 2'şer kişilik odalarımız -tabi buna oda denirse- yaklaşık 6 metrekarelik sadece 2 yataktan oluşan bir yer.

Himalayalardaki 5 yıldızlı otelimiz

Gittiğimizde yine aynı Nepal yemekleri bizi karşıladı. Ben alışmaya çalıştıkça sanki yemekler bana alışmak istemiyor gibime geliyor. Müthiş güzellikleri görerek tırmanıyorsanız, odanıza girmeden ne kadar yorulduğunuzu anlamanız pek mümkün değildir. Yarını iple çekiyoruz…