Habarana ve “Muthu”

Sri Lanka'ya kadar gelmişsiniz, Pinnawala'da filleri ziyaret ettiniz. Fillerle nasıl ilgilenildiğiniz gördünüz. Bir de fil safarisi deneyimlemek istiyorsunuz. İşte Habarana en keyifli fil safarisini yapacağınız yerlerden biri. Mesela Bali’de de fil safarileri yapılıyor ancak hem çok kısa sürüyor hem de uçuk fiyatlar isteniyor. Habarana’da ise hem orman içinden gidiyorsunuz hem fil ile birlikte nehre giriyorsunuz, hem onu besliyorsunuz. Yaklaşık 1 saat kadar süren bu keyifli yolculuk kişi başı sadece 25 dolar civarında. Sri Lanka’da mutlaka denenmesi gerekenlerden bana göre.

File binebilmek için öncelikle bir ağaç üzerine yapılmış ağaç evi tarzındaki platforma çıkıyoruz. Burada bizi gezdirecek olan fili bekliyoruz. Zaten O da geldi.

Filimizin adı “Muthu”... 24 yaşında dişi bir fil. Yola çıktığımız anda “Muthu” burnunu kafasının üzerinden bize doğru uzatarak muz ya da herhangi başka bir yiyecek istemeye başlıyor. Yanımızda meyve olmadığından şimdilik ceplerimizdeki M&M ve kuruyemişler ile Muthu’yu beslemeye başlıyoruz. Tabii kocaman cüsse, 100 paket M&M yese bile doymayacak. Acil bir yerlerden “Muthu’ya yemek bulmamız lazım. Çünkü yiyecek vermezsen hortumu ile suratımıza suratımıza üflüyor.

Biraz ilerleyince beni filin boynuna oturttular, fil sürücüsü oldum bir nevi. “Muthu” burnunu uzattıkça ben de elimdeki M&M’lerden birer birer ikram ettim ona. Tabii Muthu’yu kesmediği için hortumu bir aşağı iniyor bir yukarı çıkıyor.

Tabii ki bu adeti bilen yöre halkı fillerin güzergahı üzerinde seyyar tezgahlar açmışlar ve çeşitli meyveler satıyorlar. Hemen yoldan 5 kg muz aldık ve yola devam etmeye başladık. Adını seslendikçe hortumunu bana uzatıyor ve bir muz ile ödüllendiriliyor Muthu. Herkesin keyfi yerinde yani.

Biraz sonra suyun içine giriyor Muthu.

Siz hiç fil duşu yaptınız mı?

Biraz nehrin içinde yürüdükten sonra “Muthu”nun yanında bizimle birlikte gelen rehberimiz “Fil duşu ister misiniz?” diyor. Ama daha “O ne?” demeye kalmadan, hortumunu suyla doldurmuş olan “Muthu” olanca suyu alıp, kafamdan aşağı boca ediyor. Buna da Fil duşu deniyormuş... Tabi ıslanan sadece ben olmadım, Hemen arkanda oturan ablam, babam ve annem de duştan nasibini aldı.

Dönüş yolunda bir yerde duruyoruz. Fil bakıcısı yoldan bir çiçek koparıp Muthu’nun önüne koyuyor. O da yerdeki çiçeği alıp bana veriyor. Muzlar için ufak bir teşekkür gibi. Gerçekten buradaki filler çok iyi eğitilmiş. Toplam 4 firma ve 15 fil çalışıyormuş turistler için.

Gezi bitince bir de sertifika veriyorlar. Biz de sertifikalarımızı alıp, Muthu ile son fotoğraflarımızı çektirerek buradan ayrılıyoruz.

GÖKÇE YILMAZ

Yazar Hakkında

GÖKÇE YILMAZ

 1982 yılında İstanbul’da doğdum. İlk ve orta öğretimini Sinop’ta gördükten sonra, lise eğitimi için İstanbul’a yerleştim.