Şansınız varsa eğer, Tokyo, Yoyogi parkı içindeki Meiji tapınağında Pazar öğlen saatlerinde Japon düğününe rastlayabilirsiniz. (ki ben iki tane arka arkaya denk gelmiştim) Evlenmemiş ve geleneksel evlilik ritüellerden pek hazzetmeyen biri olarak beni bile nasıl etkilediyse artık, seremoni bittikten sonra konu hakkında biraz bilgi almaya çalışmıştım.
Kısaca bahsetmek gerekirse; Japonya’da geleneksel yöntemlerle Şinto tapınaklarında evlenmek moda. Geleneksel yöntemde eş bulmanın iki yolu var; "Miai" dedikleri Japon görücü usülü ile evlenme, kelime anlamı, 'iki kişinin karşılıklı olarak birbirine bakması'.
Eski zamanlarda genelde iki soylu aile arasında bağ kurmak için yapılırmış, günümüzde "Nakodo" denilen modern çöpçatanlık servisleri, gündelik hayatın içinde eş aramaya/bulmaya pek zamanı olmayanlara aracılık ediyor. Kız tarafı buluşmaya genelde kimono giyerek gidiyor ve taraflar birbirini beğenmezse sonunda evlilik olmak zorunda değil.
"Ren'ai" ise bildiğimiz aşk evliliği. Geleneksel Japon düğününde; gelin, kızlığının ve dokunulmamışlığının sembolü olarak baştan aşağı beyaz kimono giyiyor. Başlarını da ‘watabōshi’ veya ‘tsunokakushi’ adı verilen beyaz bir kapüşon ile kapatıyorlar, bu kapüşon, kıskançlıklarını sembolize eden boynuzlarını kapatıyor. Ayrıca gelinin, eşine karşı hoşgörülü ve bağlı olacağını temsil ediyor. Hani bir gün, Japon biriyle evlenmeyi düşünürseniz bu bilgiler kafanızın bir köşesinde bulunsun... :)