A. RÜŞTÜ HATİPOĞLU (GEÇKİN GEZGİN)Rüştü öyle bir fanidir ki, neredeyse bebekliğinden beri gezgindir… Ankara-Polatlı yolunda gördüğü çingene obaları ona bu virüsü aşılamıştır. 51’in bir Haziran gününde dünyamızı rahatsız etmeye başlamıştır. Gezmiş, tozmuş, okumuş ve sonunda gariban bir memur olmuştur… Bakmış ki memurluk onun harcı değil, başlamış kaçamaklara… Hafta sonları doğa yürüyüşleri ve sonunda bir dağ macerasına davet… Kaçkar’lar… Olağanüstü bir deneyim…O güne kadar kendisini sadece bir gezgin ve doğa fotoğrafçısı olarak gören Rüştü’yü Kaçkarlar’la sevişmeye başladıktan sonra delicesine bir dağ tutkusu sarmalamaya başlamış. İşte bundan sonra artık onu durduracak bir şey yok gibi görünüyordu… [Maddi olanaksızlıkları saymazsak tabii...Önce Emler (Toros’lar) – 3.723 m, sonra Ağrı zirve denemesi (5.138m) [4.440m, çıkılan yükseklik], sonra en fazla çıkılan yükseklik, Annapurna Ana Kamp, 4.130 m. Annapurna zirve dünyanın en yüksek 14 zirvesinden biri. Sonra vatanına dönüyor ve bir ayda dört zirve yapıyor; KIZLAR SİVRİSİ (3.070 m), BEYDAĞLARI, Antalya (21-22 Haziran 2008): 3.070 mKÜÇÜK HACET ZİRVESİ (2.548 m), ILGAZ DAĞLARI, Çankırı (29 Haziran 2008): 2.548 mMEDETSİZ ZİRVESİ (3.524 m), BOLKARLAR, Niğde (12-13 Temmuz 2008): 3.524 mESENCE ZİRVESİ (Keşiş Tepe) (3.549 m), ESENCE DAĞLARI, Erzincan (18-20 Temmuz 2008): 3.549 mBunlar kesmiyor ve Himalayalar’ın tadına bakmak üzere yola çıkıyor ve arkası aşağıdaki gibi gelmeye başlıyor. Artık bundan sonra daha büyük hedeflere yönelmek arzusu ile, Everest’e tırmanmanın ilk aşamalarını yaşama duygusunu gerçekleştirmek için Everest Ana Kamp ve Island Peak yolculuğuna soyundu.Haziran 2008 tarihinden başlamak üzere bir birikim yaratmaya başladı. Zaten, eminim bütün gezginlerin en önemli sorunu bu… Ha, deyip çıkamıyorlar yola… Tabii, ezbere gitmek söz konusu değil, Katmandu’da bir önceki seneden tanıdığı ve işbirliği yaptığı bir seyahat acentesi ile temasa geçip seyahat programını hazırladı. Geçen sene yaptığı gibi yine bu işe solo olarak girişti… Nisan ortalarında gitti Nepal’e. Bunun artısı da vardı eksisi de… Artısı – çok kalabalık değildi yol (gerçi ona göre kalabalıktı ya…, eksisi ise – hava çok dengesizdi… Bir açıyor bir kapatıyordu ki bu da muhteşem dağların olağanüstü görüntülerine tanık olmasını engelliyordu. Ekspedisyonları, normal plana göre üç gün eksik oldu, zira hastalıklar ve bunun yarattığı sorunlar ekspedisyonun kısa kesilmesine neden oldu. Island Peak tırmanışı iptal oldu… Burada ilk defa bir dağdaşın gereksinimini yaşadı… Keşke bir dost olsaydı yanında…Normal koşullarda bu dağdaş senin rehberindir… Ama, nedendir bilemiyorum benim dağdaşımla bir türlü yıldızımız barışmadı. (Bu ekspedisyon aşamasında öğrendiğim en önemli şey şu oldu: Ciddi bir tırmanışta ekibini iyi ayarlamalısın. Rehberin senin dilini veya bildiğin bir dili bilmeli. Senden güçlü görünürken zayıf olmamalı… v.b.)Sorunlar yaşaması gereken, ilerleme konusunda ağır ama güçlü ben iken tam aksine D.B. gittikçe güçten düşüyor. Ben zannediyorum ki benim yaşadığım tarzda benzer basit bir rahatsızlık yaşamakta… Fakat geçen her dakika onun gittikçe kötüleştiğini gösteriyor. Tüm ısrarlarıma rağmen bir türlü Hillary Hastanesine gitmeyi reddediyor. Artık gitmeyi kabul ettiğinde de iş işten geçmek üzereymiş ama ben bunun hiç farkında bile değildim…Son günlerde aramız hiç iyi değildi… Hep kavgalı ve gergindik… Ama hala bu tatsız sonun bunalımını yaşamaktayım… Bir türlü kabul edemiyorum… Çocuk çok gençti… İnanılır gibi değil, dağ hastalığından ölen bir Şerpa… Ve ben hala ayaktayım… Ve nasıl kızıyorum bu çocuğa inanamazsınız… Ona sinirimi boşaltmama dahi izin vermeden gitti bu dünyadan… Fotoğraflarına baktıkça, hala, keşke yanımda olsan be adam diye bağırıyorum… Zor, be dostum… Zor… Atamıyor insan bir yakınının ölümünü üstünden… (Ki, ne kadar kavgalı olsak ta o benim dağdaşım, bir yoldaşımdı…) EVEREST ANA KAMP (5.360 m) YAKINLARI, HİMALAYALAR, NEPAL (15 Nisan – 9 Mayıs 2009): 5.400 mKÖROĞLU TEPESİ (2.499 m), ALADAĞ KÜTLESİ, Bolu (21 – 22 Kasım 2009): 2.497 mDEDEGÜL ZİRVESİ (2.998 m), DEDEGÖL DAĞLARI, Isparta (21 – 23 Mayıs 2010): 2.998 mSUNER TEPE (3.695 m), ALADAĞLAR TRANSI, Niğde (3 – 5 Temmuz 2010): 3.695 mSİVRİTEPE, NEMRUT (2.935 m), NEMRUT DAĞI ve KRATER GÖLÜ, Tatvan (20 Temmuz, 2010): 2.935 mSÜPHAN (Sandıktepe, 4.058 m), Malazgirt, (22 Temmuz 2010) [Krater olduğundan çeşitli zirveler vardır. Doğu rotasından, Aydınlar’dan başlayarak biz Sandıktepe’nin hemen altındaki bir başka zirveye tırmandık]: 4.035 mAĞRI DAĞI (5.137 m), AĞRI, Doğu Bayazıt (26 Temmuz 2010): 4.600 mKÖROĞLU TEPESİ (2.499 m), ALADAĞ KÜTLESİ, Bolu (21 – 22 Kasım 2010): 2.499 mHASAN DAĞI (3.268 m) (4-5 Haziran 2011): 3.050 mERCİYES (3.917 m) (18-19 Haziran 2011): Çobanini-2.900-3.000 m AĞRI DAĞI (5.137 m), AĞRI, Doğu Bayazıt (18-24 Temmuz 2011): 4.600 m THORUNG LA (5.416 m), HİMALAYALAR, NEPAL (14 Ekim-1 Kasım 2011): 5.416 mNeyse… Bütün bunları okuduktan sonra beni dağcı zannedebilirsiniz ama o zaman dağcılara ayıp edersiniz. Ben gezmeyi seviyorum (o nedenle de lakabım Geçkin Gezgin) ve arada da dağlara denk geldim mi bir tırmanıvereyim diyorum. Hepsi bu…Gezdiğim kıta sayısı henüz üç. Ülke sayısı ise tırmandığım dağlardan fazla sanırım.Ben, web sitem var diye düşünürken dostlar bunun bir blog olduğunu söylediler ve ben hala bunun hesabını yeğenime soramadım. Bu blogun adresi: http://geckingezgin.atspace.com/Buraya girdiğinizde benim tüm sabıkamı okuyabilirsiniz… Bu blog konusunda biraz tembel miyim, yoksa yazı, v.b. yüklemeyi beceremiyor muyum nedir çoooook uzun zamandır pek bir şey yükleyemedim. Fotoğraflarımı görmeniz de sizin için artı bir kazanım olur… ;-)))) Hemen hemen tüm fotoğraflarıma aşağıdaki adreslerden ulaşabilirsiniz:https://picasaweb.google.com/arustu1206https://picasaweb.google.com/aru…